Lilian Wolthuis – Droste is getrouwd en moeder van drie kinderen. Haar leven verliep op een zeer bijzondere manier.

Op de leeftijd van vijf jaar kreeg Lilian een hersenbloeding. Ze raakte hierdoor lichamelijk gehandicapt en na een langdurige periode van revalideren kon Lilian weer lopen en had ze een stuk van haar zelfredzaamheid terug. Ze leerde als jong kind met haar beperkingen om te gaan.

Op haar zestiende kreeg ze opnieuw een hersenbloeding en ook toen vocht ze zich terug. In de gehandicaptensport koos ze voor badminton. Ze won nationaal en internationaal op hoog niveau prijzen bij badmintonwedstrijden. In 1997 werd ze in Hengelo uitgeroepen tot sportvrouw van het jaar.

Lilian leerde haar man kennen en ze kregen samen drie kinderen. Al vóór de geboorte van haar eerste kind vroeg Lilian zich af, hoe zij met haar beperkingen, haar kind zo goed mogelijk zou kunnen groot brengen. Ze kan één hand en arm goed gebruiken. Ze had veel praktische vragen als ‘Hoe kan ik borstvoeding geven?’, ‘Hoe doe ik mijn kind een luier om?’, ‘Ik breng ik mijn kind naar bed’, en vooral ook ‘Hoe kom ik veilig met mijn dierbaarste bezit de trap op?’

Lilian stelde haar vragen aan professionele hulpverleners, maar informatie was ook bij hun nauwelijks voor handen. Met vindingrijkheid en doorzettingsvermogen bedacht zij allerlei praktische oplossingen voor de dagelijkse problemen, waar zij met haar functiebeperking tegenaan liep in de dagelijkse verzorging van haar kind. Ze begon al haar ideeën op te schrijven en geleidelijk aan ontstonden honderden ideeën die haar het leven meer gemakkelijk maakten in de verzorging van haar drie kinderen.

Lilian realiseerde zich dat er meer mensen moesten zijn die wellicht een zelfde beperking hadden als zij, meer moeders die ook functioneel éénarmig zijn. Ze besloot haar ideeën te rangschikken en na vijf jaar groeiden haar praktische oplossingen in de verzorging van haar kinderen, uit tot een bijzonder boek, een boek wat zo is uitgegeven dat het niet dicht valt als moeders erin lezen. Lilian hoopt met haar boek het leven van veel functioneel eenhandige mensen gemakkelijker te maken. Ze hoopt ook de opleidingen van ergotherapie, kraam - en gezinszorg te bereiken, zodat ook hulpverleners in de dagelijkse praktijk, deze moeders meer doelgerichte hulp en steun kunnen bieden.